หนังม้วนเดิม ๆ ของ “มาโน โพลกิ้ง”
ทีมชาติไทยชุดใหญ่ ภายใต้การคุมทัพของ “มาโน โพลกิ้ง” ยังคงมีปัญหาเดิม ๆ และเริ่มชัดเจนขึ้นเรื่อย ๆ ว่าไม่มีอะไรดีขึ้น
ฟุตบอลประเภท possession ยุคสมัยนี้ มันใช้ไม่ได้แล้วครับถ้าในแต่ละแดนไม่มีประสิทธิภาพพอ
ที่สำคัญ ฟุตบอล แพ้-ชนะ มันวัดกันที่จำนวนประตู
แต่วันนี้ วิธีการเล่นของทีมชาติไทยชุดใหญ่ในยุค “มาโน” ก็ยังทรงเดิม ๆ แทบไม่มีอะไรเปลี่ยน
เมื่อรู้ว่าครองบอลเยอะ ไม่ได้ช่วยอะไร ก็ต้องรีบแก้ไขซะ ไม่ใช่ว่าทู่ซี้อยู่แบบนั้น
บอลในยุคสมัยนี้ มันต้อง transition และ counter pressing เปลี่ยนรับเป็นรุกเร็ว แล้วจัดการลงโทษคู่ต่อสู้อย่างเด็ดขาดเมื่อสบโอกาส
อีกหนึ่งจุดอ่อนที่เริ่มชัดคือ การรับมือลูกตั้งเตะ ที่เราเสียประตู 3 จาก 4 เกมหลังสุด (เวียดนาม, ยูเออี, ไต้หวัน) จนอดคิดไม่ได้จริง ๆ ว่า มีการซ้อมกันบ้างหรือเปล่า
แต่ “มาโน” กลับแก้ด้วยการเปลี่ยนโค้ชผู้รักษาประตู และผู้รักษาประตู ซึ่งดูแล้วไม่ใช่ตัวปัญหา
ถึงเวลาแล้วครับที่ “มาโน” ต้องโฟกัสและจริงจังกับการฝึกซ้อม เน้นรับมือเรื่องลูกตั้งเตะเป็นการด่วน ก่อนจะเป็นจุดอ่อนที่คู่แข่งมองออก
รวมทั้ง ต้องเล่นบอลสมัยใหม่ได้แล้ว ไม่ใช่ “ดีแต่ป้อ ล่อ(เป้า)ไม่เป็น”
ตอนนี้ไม่ต้องหวังขยับเข้าใกล้มาตรฐานระดับเอเชีย หรือก้าวข้ามอาเซียนหรอกครับ เอาแค่ก้าวข้ามตัวเองให้ได้ ก็พอ
อย่าต้องให้รอจนหมดสัญญาเลยครับ พลีสสส…
ที่มา: soccersuck
