โชชัว GOAT แห่งโลกโซเชียล
กิจวัตรประจำวันหลังฤดูกาลฟุตบอลสิ้นสุดลงผมจะเข้า stream เพื่อซื้อเกม FM23 ทำเช่นนี้มาหลายปี
ที่ต้องรอให้ไม่มีบอลเนื่องจากเกมนี้ดูดวิญญาณโคตรๆ ทำให้คุณเสียงานเสียงานได้ง่ายๆเลย
วลีที่ว่า “ขออีกตอนก่อนไปนอน” สำหรับคอซีรีย์หรือ “ขออีกแมทช์ก่อนไปนอน” ของพวกเราชาว FM ไม่มีอยู่จริง รู้ตัวอีกทีเกือบเช้า!!
ผมน่าจะเหมือนหลายๆคนที่จะไม่เลือกเล่นทีมใหญ่แต่ไปเล่นลีกรองๆ บางคนเริ่มตั้งแต่นอกลีกนู่นเลย
ในขณะที่ทีมโปรดของผมเป็น อ็อกซ์ฟอร์ด ยูไนเต็ด สโมสรจากลีกวัน
เหตุผลง่ายๆไม่ซับซ้อนคือเพราะเจ้าของเป็นคนไทยและตราสัญลักษณ์เป็น “วัวกระทิง” ดูน่าเกรงขาม
แม้ปัจจุบันเจ้าของจะเปลี่ยนมือหลัง สัมฤทธิ์ ธนะกาญจนสุทธิ์ ตัดสินใจขายหุ้นให้เศรษฐีชาวอินโดนีเซีย (ถือ 51%)
แต่ใจมันรักและผูกพันไปแล้วผมจึงยังเลือกที่จะคุม อ็อกซ์ฟอร์ด หรือมีนิคเนมที่เรียกกันในหมู่แฟนบอลว่า U’s
ทุกวันนี้ผมกดติดตาม อ็อกซ์ฟอร์ด ทั้งในเฟสและยูทูปแบบขำๆ
ขุมกำลังของ U’s มีนักเตะที่พอคุ้นๆชื่ออยู่บ้างอย่าง แคเมอรอน บรานาแกน อดีตนักเตะ ลิเวอร์พูล ที่เล่นกับ อ็อกซ์ฟอร์ด มาตั้งแต่ปี 2018 และล่าสุด จอช แม็คเอแครน อดีตเด็กปั้นของ เชลซี (ตอนนี้ 30 แล้ว) ที่ย้ายมาเมื่อซัมเมอร์
เป้าหมายของสโมสรคือเลื่อนชั้นสู่เดอะ แชมเปี้ยนชิพ หลังเวียนว่ายตายเกิดอยู่ลีกวันมา 6-7 ปี
อ็อกซ์ฟอร์ด เคยเฉียดเข้าใกล้ได้ตั๋วชปช. เมื่อปี 2020 แต่แพ้ วีคอมบ์ รอบชิงที่เวมเบลีย์ 2-1
แต่ปัญหาปัจจุบันคือทีมดูท่าอ่อนแรงลงหลังซีซั่นที่แล้วเกือบตกชั้น จบอันดับ 19 (จาก 23 ทีม) รอดตัวเหนือทีมตกชั้นอันดับ 21 แค่ 2 แต้ม
ล่าสุดเปิดสนามเมื่อสุดสัปดาห์ที่ผ่านมาแพ้ เคมบริดจ์ 2-0 ท่ามกลางความไม่พอใจของแฟนบอล
การแพ้ทีมที่เคยแย่กว่าพวกเขา (เคมบริดจ์ จบอันดับ 20) ทำให้แฟนๆมาระบายอารมณ์ผ่านช่องทางโซเชี่ยลที่จะว่าไปแล้วตัวเลขยอดฟอลน้อยนิด
มีคนนึงบอกว่าเขาและเพื่อนๆอีก 10 คนที่มาดูเกมนี้ยังมี passion กว่านักเตะซะอีก พอสโมสรใช้ช่องทางโซเชี่ยลเปิดขายตั๋วนัดต่อไป มีคนนึงบอกเห็นฟอร์มเปิดสนามกูขาไม่ดูละกัน ฮา
ผู้ชมในลีกวันโดยปกติแฟนเข้ามาดูกันหรอมแหรมอยู่แล้วครับ สนาม คาสซาม ของ อ็อกซ์ฟอร์ด จุผู้ชมได้ 12,500 โดยมีอัฒจันทร์ 3 ด้าน อีกฝั่งหลังโกล์เป็นลานจอดรถ
ขนาดผลงานเคยดียอดคนเฉลี่ยนัดละ 7-8 พัน ถ้ายังเกิดวิกฤติศรัทธาต่อไปอาจจะน้อยกว่านี้
แม้ในโลกของเกมผมจะเล่นมาถึงฤดูกาล 2049 มีงบซื้อนักเตะ 1 พันล้านปอนด์ สถานะคือทีมอันดับ 1 ของโลกได้แชมป์พรีเมียร์ลีก 15 สมัยติดต่อกัน, UCL อีก 12 สมัย, ซูเปอร์คัพ 11 สมัย, ฟีฟ่า เวิร์ลด คัพ 3 สมัย, เอฟเอ คัพ 11 สมัย, คาราบาว 8 สมัย
แต่โลกแห่งความเป็นจริง อ็อกซ์ฟอร์ด ยังต้องดิ้นรนและผลงานในซีซั่นนี้จะกำหนดทิศทางระยะยาวของสโมสรว่าจะยกเครื่องรีฟอร์มทีมใหม่ยังไงต่อไป
คือกูต้องรู้ไหม?
มาถึงบรรทัดนี้คนอ่านคงคิดในใจ มึงจะมาเล่ามาบอกกูเพื่อ
ผมแค่เหงาครับ คือจริงๆแล้วผมจะมาแชร์ story หลักของบทความนี้ (นี่มึงยังไม่เข้าเรื่องอีกเหรอ?)
คือช่วงเดือนก่อนผมเห็นคลิป reels ในเฟสคลิปนึงโดยบังเอิญ เป็นคลิปนักฟุตบอลภูธรคนนึง ดูแล้วก็ไม่น่ามีอะไร
ดูครั้งแรกก็เฉยๆ พอวันต่อๆมาเข้า IG แม่งมาอีก ยิ่งดูยิ่งเจอ
ในคลิปมีบางอย่างที่ “เดจาวู” เหตุการณ์ซ้ำๆ เป็นภาพการยืนรอบอลที่ระยะไม่กี่หลาของนักฟุตบอลคนนึงใส่เสื้อผ้าหลวมโครก, หน้าตาค่อนข้างมีอายุและสวมปลอกแขนกัปตันในสภาพร่างกายดูไม่ค่อยสมส่วน
และมักกางมุ้งรอยิงเผาขนที่จุดเดิม (เสาสอง) คู่แข่งเหมือนปล่อยๆไม่เข้าบอล ยิงเสร็จวิ่งดีใจท่ามกลางความดีใจของผู้คนที่เยอะผิดปกติ
ด้วยความสงสัยจึงเข้ากูเกิ้ล สรุปได้ว่าเขาคนนี้ชื่อ ซากี้ เคลลาฟ หรือที่คนรู้จักกันในนามของ โชชัว (Shoshua) หรืออ่านว่า โชชูอา (ไม่แน่ใจ)
แกเป็นคน แอลจีเรีย และมีความผิดปกติทางร่างกาย สมองพัฒนาช้ากึ่งๆเป็นเด็กพิเศษ
โชชัว เป็นคนที่พูดก็พูดคือเล่นบอลไม่เป็น เลี้ยง, จับ, คลึง เทคนิคนี่คือ 0
แต่ขอบอกว่าถ้าเทียบกันปอนด์ต่อปอนด์กับคนที่ป่วยด้วยกัน โชชัว ยิงบอลหลังเท้าได้หนักเอาเรื่อง ที่แน่ๆคือยิงเข้าเป้าและหนักกว่าผมที่เป็นสายจ่ายด้วยซ้ำ
โชชัว ยิงแบบ “แป” ไม่เป็น แกจะกดหลังเท้าอย่างเดียวและเทคนิคเฉพาะตัวของเขาคือแกจะต้องลอยตัวทิ้งตัวทันทีที่ยิงบอล
คาดว่าเป็นการรักษาบาลานซ์ร่างกายและเทคนิคเฉพาะตัวที่ทำให้ยิงแรงและเข้าเป้า
แรกๆคนก็อัดคลิปลงโซเชี่ยลเล่นๆแต่ด้วยความที่ โชชัว มีแพสชั่นในฟุตบอลมาก ทุกๆครั้งที่ยิงเข้าจะมีท่าฉลองคือตีลังกาม้วนไปกับพื้นและท่าจีบปากขึ้นฟ้า
แฟนบอลเริ่มอยากมาดู โชชัว เล่นกันมากขึ้นเรื่อยๆ สนามฟุตบอล 5-7 คนในรั้วเหล็กเต็มไปด้วยผู้คนแออัดถึงริงไซด์ทั้งด้านข้างและหลังโกล์
ซ้ำร้ายบางนัดแฟนบอลต้องปีนรั้วปีนไปดูบนตึกเพราะคนแน่นมาก
ในมือของแฟนบอลแต่ละคนจะยกโทรศัพท์รอถ่ายคลิป โชชัว ที่เสาสองทำเลทองของแกเพื่อมาอัพโหลดในโซเชี่ยล
เพื่อนร่วมทีมและนักเตะฝั่งตรงข้ามช่วยกันปั้น ผู้รักษาประตูแกล้งทำเป็นพุ่งไม่ทันหาบอลไม่เจอเพื่อให้ โชชัว ทำประตู
ทันทีที่ยิงประตู แฟนบอลแหกปากวิ่งลงมาดีใจ ทั้งสนามบ้าคลั่ง
แคแรคเตอร์ขรึมๆมาดตึงๆของ โชชัว และอินไปกับบทบาทที่แฟนบอลอยากให้เป็นมีส่วนอย่างมากที่ทำให้เขามีออร่าในตัว (ปนขำ)
คลิปเริ่มมากขึ้นเรื่อยๆ มีคนเปิดเพจเปิดแอคเคาท์Shoshua 1 2 3 กันเยอะแยะไปหมด ไม่ใช่แค่คลิปยิงประตูแต่มีคลิปรวมการแป๊กและยิงไม่เข้าด้วยเช่นกัน
เมื่อดังแบบพลุแตก แฟนบอลจึงตามน้ำเล่นสนุกพยายามทำเสมือนหนึ่ง โชชัว คือซุปตาร์ ของโลกจริงๆ มีการมอบถ้วยบังลงดอร์, มีการ์ดคอยคุ้มกันเวลาที่ โชชัว เดินเข้าสนาม
หรือแม้กระทั่งมีการตัดต่อรูป โชชัวร์ คู่กับ โรนัลโด้ และเปิดให้โหวตว่าใครคือนักเตะยอดเยี่ยมตลอดกาล
คงไม่ต้องบอกนะครับว่าใครชนะ!!
ไม่ใช่แค่ในสนาม ยังมีการตามติดชีวิตของ โชชัว นอกสนามด้วยไม่ว่าจะไปนั่งกินสเต็ก, ปั่นจักรยาน, พาไปนั่งรถเปิดประทุน, ร้องเพลงและเล่นกีตาร์
โชชัว ไม่ใช่แค่ดังใน อัลจีเรีย แต่มีคอมเมนท์ต่างๆจากทั้ง เอธิโอเปีย, โปแลนด์, ไอร์แลนด์เหนือ และอีกมากมายหลายประเทศ
ปัจจุบันมีคนติดตาม โชชัว ใน Tiktok ราวๆ 1.3 ล้าน เฉลี่ยยอดวิวแต่ละคลิปอยู่ที่ 4 ล้าน
ส่วนในเฟสก็มีเพจนะครับใช้ชื่อว่า Shosha อันนี้ยอดฟอลพอได้ 6 หมื่นคน
ผมเห็น โชชัว ทีไรทำให้ผมย้อนกลับไปสมัย 10 กว่าปีก่อนที่ผมเล่นฟุตซอลแถวหมู่บ้านและมีนักเตะพิการทางหูที่พวกเราเรียกกันว่า “ไอ้ใบ้”
ใบ้ซึ่งสวมแว่นสายตาและมักขี่จักรยานคนโปรดมาที่สนามบ่อยๆ
ใบ้ เหมือน โชชัว ทุกอย่าง ใส่เสื้อแขนยาวหลวมๆสวมปลอกแขนกัปตันทีมและยืนรอยิงหน้าโกล์ เป็นตัวแถมเกะกะไปอีก
ใบ้ยิงไม่แรงเท่า โชชัว แถมว่าวจั่วลมบ่อย ยามที่ยิงไม่เข้าด้วยความที่ไม่สามารถพูดได้ก็จะเปล่งเสียง “ฮือโฮกฮาก” ระบายอารมณ์คนข้างๆตกใจเล่น
ที่แตกต่างกันอย่างนึงคือเราจะไม่ปล่อยให้ใบ้ยิงง่ายๆครับ ทีมต่อเยอะ ต้องจริงจังแต่ก็มีทีมที่เผลอเรอประมาทโดนใบ้ยิงถึงกับเข่าอ่อน ออกไปนั่งรอยาวๆกันไป 555
ทุกๆคนไม่ได้รังเกียจใบ้ ยินดีอ้าแขนให้เล่นด้วย บางวันทีมน้อยเราก็ปั้นใบ้ พอทำประตูได้เราก็วิ่งไปดีใจ ไอ้ใบ้ก็วิ่งหนี
คนเราต้นทุนชีวิตไม่เหมือนกัน ไม่สามารถเลือกเกิดให้สมบูรณ์ทั้งในชีวิตและเงินทองได้ดั่งใจต้องการ
แต่เพื่อนมนุษย์ด้วยกันที่มีมากกว่าสามารถหยิบยื่นเติมเต็มให้อีกคนที่ด้อยกว่าได้เสมอไม่ว่าจะที่ไหนเวลาใด
อย่างที่ โชชัว กำลังได้รับหรือใบ้เคยได้รับนั่นล่ะครับ…
ที่มา: soccersuck
