“ปืน” ปีนี้ไม่เหมือนปีก่อน
ผมเชื่อว่าหากเป็น อาร์เซนอล ในเวอร์ชั่นฤดูกาลที่แล้วเส้นทางฟุตบอลยุโรปน่าจะจบที่ เอฟซี ปอร์โต้ ค่อนข้างแน่นอน
อ่ะ อย่าว่าแต่ “ปืนใหญ่” เลย ทุกๆทีมไม่ว่าจากประเทศไหนเจอ ปอร์โต้ ที่เล่นได้อย่างเมื่อคืนลากเลือดกันถ้วนหน้า
ทุกคนเป็นสักขีพยานแล้วว่ายอดทีมโปรตุเกสเขี้ยวแค่ไหน ผมเห็นแล้วยังรู้สึกลึกๆเลยว่าจะคาบ้านไหม?
การตุนสกอร์เลกแรก 1-0 ทำให้เราเห็นแท็คติกส์ดึงเกมช้าเน้นชัวร์ของเด็กๆ คอนไซเซา ขนาดพาบอลมาถึงหน้าประตูระยะ 40 หลาแต่พอเห็นว่าเจ้าถิ่นลงมากันเร็วและหมดโอกาสพวกเขาไม่มีผลีผลามหรือเสียดายการขึ้นเกมก่อนเลือกส่งบอลคืนหลังเพื่อรักษาการครอบครองบอลให้นานที่สุด
การเพรสถึงเนื้อถึงตัวและการรอสวนกลับที่ใช้ความสามารถเฉพาะตัวที่เรียกว่าเป็นงานทุกตัวสร้างปัญหาให้ “ปืนใหญ่” จนเกมตึงเครียดอย่างเห็นได้ชัด
ซ้ำร้ายการปล่อยเกมไหลเกินไปของ เคลมองต์ ตูร์แปง ผู้ตัดสินชาวฝรั่งเศสส่งผลทำให้เกมนี้เข้าทาง ปอร์โต้ ในทุกรูปแบบ
ดังนั้นประตูของ เลอันโดร ทรอสซาร์ ก่อนหมดครึ่งแรก 4 นาทีจึงเป็นอะไรที่สำคัญมากๆ
พื้นที่ทั้งในและหน้าเขตโทษหายากมาก ความเก๋าของพวกแนวรับนำโดย เปป้ ป.ประมุข มีความรอบจัดเหนือคำบรรยาย
ความผิดพลาด “ดัก” ช่องผิดครั้งเดียวของแนวรับทีมเยือนทำให้ลูกจ่ายตัดหลังของ โอเดการ์ด คือประตูที่เซฟตัวเองเบื้องต้นเพราะหลังจากนั้นทั้งคู่ต่างหาโอกาสปลิดชีพในลูกถัดมาตลอดทั้งครึ่งหลังและต่อเวลาพิเศษ 30 นาที
ลากสังขารพวกเราแฟนบอลอยู่หน้าจอกันนานถึง 120 นาที ตื่นเช้าอาบน้ำไปทำงานและตักบาตรได้ต่อเลย
แอลลี่ แม็คคอยสต์อดีตกองหน้าทีมชาติ สก็อตแลนด์ และตำนานของ กลาส์โกว์ เรนเจอร์ส ยกย่องลูกจ่ายของ โอเดการ์ด ว่า absolute genius หรือ “อัจฉริยะ”
เชื่อว่าไม่มีใครกล้าเถียงแน่นอนแต่ผมขอเสริมประเด็นนี้ไปด้วยว่าคนจ่ายบอลจะไม่มีทางได้คายศักยภาพตัวเองออกมาได้ 100% หากไม่มีตัววิ่งช่องเก่งๆ
เป็นเรื่องจริงที่คนเล่นบอลบ่อยๆจะรู้กัน
ผมยกตัวอย่างง่ายๆ สมมุติ A มีวิชั่นการจ่ายบอลเทพมากและมีจังหวะที่เขาได้บอลหน้าเขตโทษ (ระยะ 25-30 หลา) โดย B ยืนอยู่ริมเส้นพยายามขอบอลโดยมีตัวประกบอยู่ไม่ห่างนัก
ถ้าเคสนี้ A จ่ายให้ B หน้าที่ของ A ก็จะจบลงแค่ตรงนั้น จ่ายบอลง่ายๆให้ B ไปทำต่อ จะเลี้ยงกินตัวหรือจะเปิดก็ต้องไปลุ้นกันต่อเพราะยังเหลืออีกหลายขั้นตอน
แต่ถ้า A สบตากับ B แต่ยังไม่ยอมจ่ายและ “เน็ตค้าง” อยู่ 1-2 วินาที นั่นคือสัญญาณที่ B ต้องรู้แล้วว่า A เขาอยากให้คุณวิ่งตัดเข้าเขตโทษเพื่อให้บอลกินระยะไปยังพื้นที่อันตรายซึ่งการวิ่งไปตัวเปล่ามัน “Free” กว่าพาบอลเข้าไปเอง
ครับแม้เป้าหมายของ ปอร์โต้ คือซื้อเวลาให้นานที่สุด เมื่อเสียลูกแรกไปแล้ว เป้าต่อไปต้องไม่โดนในเวลาเพิ่มหรืออย่างน้อยๆวัดจุดโทษที่ถึงเวลานั้นความเป็นเจ้าบ้านหรือทีมเยือนมักไม่ส่งผลอะไรเท่าไหร่นัก
ท้ายที่สุดความเก๋าและนิ่งของ ดาบิด ราย่า ทั้งในเกมและดวลจุดโทษคือข้อแตกต่างที่ทำให้ “ปืนใหญ่” เข้ารอบ 8 ทีมสุดท้ายเป็นครั้งแรกนับตั้งแต่ปี 2010 หรือ 14 ปีที่แล้ว
ผมเห็นด้วยกับแฟน “เดอะ กูนเนอร์ส” หลายคนว่านับจากนี้คือโบนัสของสโมสร
สัญญาณที่ขึ้น 4 ขีดเต็มของสโมสรแห่งนี้คือปกติต้องเข้าสูตรแผ่วปลายช่วง 2 เดือนสุดท้ายแต่ ณ ปัจจุบันยิ่งเล่นยิ่งแรง
โดยเฉพาะจุดเด่นที่โหดมากๆคือลูกกลางอากาศที่ดูคุกคามและสร้างประตูให้ทีมมาหลายต่อหลายนัด
ห้ามดีใจ FC. ห้ามเข้ารอบ FC. ห้ามโหม่ง FC ห้ามทำฟาว์ล FC. ห้ามใช้ผู้เล่นชุดเดิม FC. หรือจะสารพัด FC. อะไรก็ช่างแม่งครับ
จ่าฝูงพรีเมียร์ลีก FC. และ UCL 8 ทีมสุดท้าย FC. ไม่ใช่สิ่งที่ชาวบ้านยัดเยียดให้แต่มันเกิดขึ้นจริงจากน้ำพักน้ำแรงจริงของพวกคุณ…
สถิติ สถิติ สถิติ
อาร์เซนอล ผ่านเข้ารอบ 8 ทีมสุดท้าย UCL เป็นหนแรกนับตั้งแต่ฤดูกาล 2009-10 ยุติการร่วงตกรอบ 16 ทีมสุดท้าย 7 หนติดต่อกันลงในที่สุด
อาร์เซนอล พบ ปอร์โต้ เป็นรอบน็อกเอาท์ UCL หนแรกที่ลากไปถึงดวลจุดโทษนับตั้งแต่รอบชิงปี 2016 ระหว่าง แอต.มาดริด กับ เรอัล มาดริด
นี่เป็นหนที่ 2 ที่ “ปืนใหญ่” ต่อเวลาพิเศษใน UCL และเป็นหนแรกนับตั้งแต่เจอ โรม่า ในรอบ 16 ทีมสุดท้ายฤดูกาล 2008-09 ซึ่งสุดท้ายต้องไปวัดกับที่จุดโทษเช่นกัน
เลอันโดร ทรอสซาร์ เป็นนักเตะเพียงแค่คนที่ 3 ที่ยิง 3 ประตูแรกในบ้านเกม UCL ให้ อาร์เซนอล หลังก่อนหน้านี้ อเล็กซิส ซานเชส และ บูกาโย่ ซาก้า เคยทำไว้
ที่มา: soccersuck
